Μια Συζήτηση με τον Τάσο Σαγρή και τον “Ελευθεριακό”

Μια Συζήτηση με τον Τάσο Σαγρή και τον “Ελευθεριακό”, Μια συζήτηση για τα πάντα, για την ΝΥΧΤΑ!, για το θέατρο, για την ποίηση, την εξέγερση και το Κενό Δίκτυο, για το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών, την τέχνη και την απόπειρα όπως γράφει ο Τάσος Σαγρής “να ζήσουμε στιγμές ελευθερίας σε ένα τυραννικό κόσμο”.

Το Εισαγωγικό Μουσικό Απόσπασμα είναι από το "Το Κύκνειο Άσμα" των Horror Vacui.

Μια Συζήτηση (11/03/2017) με τον Τάσο Σαγρή.
"Ευχαριστώ πολύ τον Τάσο Σαγρή, που αποδέχθηκε την πρόσκλησή μου ώστε να κάνουμε αυτή την συζήτηση.Επίσης ευχαριστώ για την ιδέα τον Γιώργο Γιαννόπουλο." Ελευθεριακός

Θεματολογία:

- Η Αρχή (01:10)

- Άτομα & Επιδράσεις (04:54)

- Κενό (Έννοια & Σημασία) (07:21)

-Το "Κενό Δίκτυο" (11:17)

- Indie Free Festival (13:07)

- Επιδράσεις & Επιρροές (17:40)

- Τέχνη & Πολιτική (21:01)

- Στρατευμένη Τέχνη-Πολιτική Τέχνη (26:19)

- Εντός & Εκτός Των… Τειχών (Λόγοι & Τρόποι Απεύθυνσης) (28:47)

- Υπαρξιακό Στοιχείο/Πολιτικό Στοιχείο (32:43)

- Κουλτούρα & Αντικουλτούρα (34:18)

- Ριζοσπαστική Τέχνη & Αφομοίωση (40:44)

- Πειραματική Τέχνη/Ριζοσπαστική Τέχνη
(Μορφή-Περιεχόμενο-Πλαίσιο) (48:28)

- Ο Άνθρωπος Της Μητρόπολης
(Καπιταλιστική Επέκταση & Κουλτούρα) (52:56)

- Θέατρο & Εγωιστικές Συμπεριφορές
(Συλλογική Προσπάθεια/Καλλιέργεια/Αναρχικά Ιδεώδη) (59:14)

- Θέατρο & Κοινότητα (Σκηνοθέτης-Ηθοποιός-Κοινό) (1:07:25)

- Ο Ρόλος Του Σκηνοθέτη Στο Θέατρο (1:20:50)

- Ο Σκηνοθέτης Τάσος Σαγρής (Χρονική Αρχή & Καλλιτεχνικές Προσεγγίσεις) (1:25:13)

- Λόγοι Επιλογής Των Έργων
("Δούλες"-"Πεθαίνω Σαν Χώρα"-"4:48 Ψύχωση"-"Η Νύχτα") (1:37:09)

- "Ιερό Δέος"
Θέατρο/Κινηματογραφικός Λόγος/Μουσική
(Λόγοι & Τρόποι Σύμπραξης) (1:44:37)

- Ατομική Εξέγερση & Συλλογική Επανάσταση (1:52:29)

Περισσότερες Πληροφορίες:

- http://voidnetwork.gr/

- http://theinstitute.info/

Horror Vacui - Tα Χρώματα της Ίριδας (1995)

Το συγκρότημα ξεκίνησε στην Αθήνα το 1990. Τα μέλη του ήταν οι Τάσος Σαγρής φωνή, Τζελλίνα Παλλά φωνή, Κωνσταντίνος Κουσουλός κιθάρα, Θάλεια Ιωαννίδου (ex "Astral Plane") πλήκτρα, Βαγγέλης Σαγρής πλήκτρα, Ντέπυ Τσάφου μπάσο και Τάσος Σιόντης τύμπανα. Η μπάντα στην ουσία ποτέ δε διαλύθηκε επίσημα. Το 1994 κυκλοφορούν το δεκάιντσο lp με τίτλο "Μια Τριλογία Για Τον 'Αγγελο - Πόθος" από τη "Fifth Dimention Records". Eπανακυκλοφόρησε σε cd το 1997, το οποίο περιλάμβανε και ένα επιπλέον τραγούδι, το "Η Νοσταλγία Ενός ΄Άγγελου (Η Υπόσχεση). Το project αφορούσε τρεις κυκλοφορίες που θα αποτελούσαν μια τριλογία αλλά δυστυχώς κυκλοφόρησε μόνο το πρώτο μέρος. Είχαν συμμετοχή στις συλλογές "The Thing From Another World Vol.1" του φάνζιν "The Thing" το '95 με το τραγούδι "Τα Χρώματα Της 'Ιριδας" και "Sub Collection No 2" της "DRG Records" το '97 με το τραγούδι "The Subterraneans".

Horror Vacui:
Τάσος Σιόντης: τύμπανα
Ντέπη Τσάφου: μπάσο
Κωνσταντίνος Κουσουλός: κιθάρες, προγραμματισμός
Θάλεια Ιωαννίδου: όργανο
Τάσος Σαγρής: φωνή, ακουστική κιθάρα, λέξεις λεξεις
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Τζελίνα Πάλλα: φωνές, διαίσθηση
Βαγγέλης Σαγρής: πιάνο
Βασίλης Σπανδάγος: προγραμματισμός, synth, πιάνο
Κώστας Σταμάτης: πιάνο

links: http://www.rockap.gr/?p=698
http://www.rockap.gr/?p=7303

Urban Aspirines

Horror Vacui - Μια Τριλογία Για Τον Άγγελο - Πόθος

Horror Vacui

Μια Τριλογία Για Τον Άγγελο

Πόθος

1994 Fifth Dimension

Label : Fifth Dimension

Catalog#: Route 6

Format: Vinyl, 10", LP,

Country: Greece

Released: 1994

Genre: Greek Rock

Mp3@320 & Covers

Take me Here

Side 1
Το Κύκνειο Άσμα
Νεκρές Αναμνήσεις

Side 2
Εγκέφαλος
Κρύσταλλοι Μάτια
Εγκέφαλος Δύο
Ακίνητος
Δροσοσταλίδα

Horror Vacui :
Τάσος Σιόντης : τυμπανα
Ντέπη Τσάφου : μπασο
Κωνσταντίνος Κουσουλός : κιθάρες
Θάλεια Ιωαννίδου :οργανο
Τάσος Σαγρής : φωνη , λεξεις , ακουστικη κιθαρα

Horror Vacui σημαίνει στον τρόμο του κενού , ξεκίνησαν σαν ομάδα ελεύθερης έκφρασης , για να καταλήξουν σε μια ανεξάρτητη προοδευτική μπάντα.[Από το βιβλίο Get that beat του Ντίνου Δηματάτη.]Κυκλοφόρησαν το '94 το δεκάιντσο lp με τίτλο "Μια Τριλογία Για Τον 'Αγγελο - Ο Πόθος" από τη "Fifth Dimention Records". Eπανακυκλοφόρησε σε cd το '97, το οποίο περιελάμβανε ένα επιπλέον τραγούδι, το "Η Νοσταλγία Ενός 'Αγγελου". Είχαν συμμετοχή στις συλλογές "The Thing From Another World Vol.1" του φάνζιν "The Thing" το '95 με το τραγούδι "Τα Χρώματα Της 'Ιριδας" και "Sub Collection No 2" της "DRG Records" το '97 με το τραγούδι "The Subterraneans".

ΠΗΓΗ: http://urbanaspirines.blogspot.gr/2008/11/horror-vacui.html

Ελληνόφωνη Ανεξάρτητη Σκηνή

Horror Vacui - Μια τριλογία για τον Άγγελο - Πόθος - (1997)

Περσεφόνη, "φερει αει και παντα φονευει".
Horror Vacui = τρόμος του κενού
Συνέντευξη Horror Vacui ----> Εμού Του Ιδίου!

Τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που ποτέ δεν γνωρίσαμε, μα τα ακόμα πιο όμορφα είναι αυτά που αγαπήσαμε. Το κύκνειο άσμα μιας γενιάς που ποτέ δεν τόλμησε, είναι τα πράγματα που ποτέ δεν γνώρισε… Horror Vacui λοιπόν με το "κύκνειο άσμα" να αγγίζει τις καρδιές όλων. Το συγκρότημα ξεκίνησε στην Αθήνα το 1990. Τα μέλη του ήταν οι Τάσος Σαγρής φωνή, Τζελλίνα Παλλά φωνή, Κωνσταντίνος Κουσουλός κιθάρα, Θάλεια Ιωαννίδου (ex "Astral Plane") πλήκτρα, Βαγγέλης Σαγρής πλήκτρα, Ντέπυ Τσάφου μπάσο και Τάσος Σιόντης τύμπανα. Η μπάντα στην ουσία ποτέ δε διαλύθηκε επίσημα. Το 1994 κυκλοφορούν το δεκάιντσο lp με τίτλο "Μια Τριλογία Για Τον 'Αγγελο - Πόθος" από τη "Fifth Dimention Records". Eπανακυκλοφόρησε σε cd το 1997, το οποίο περιλάμβανε και ένα επιπλέον τραγούδι, το "Η Νοσταλγία Ενός ΄Άγγελου (Η Υπόσχεση). Το project αφορούσε τρεις κυκλοφορίες που θα αποτελούσαν μια τριλογία αλλά δυστυχώς κυκλοφόρησε μόνο το πρώτο μέρος. Είχαν συμμετοχή στις συλλογές "The Thing From Another World Vol.1" του φάνζιν "The Thing" το '95 με το τραγούδι "Τα Χρώματα Της 'Ιριδας" και "Sub Collection No 2" της "DRG Records" το '97 με το τραγούδι "The Subterraneans".
Horror Vacui:
Τάσος Σιόντης: τύμπανα
Ντέπη Τσάφου: μπάσο
Κωνσταντίνος Κουσουλός: κιθάρες, προγραμματισμός
Θάλεια Ιωαννίδου: όργανο
Τάσος Σαγρής: φωνή, ακουστική κιθάρα, λέξεις λεξεις
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Τζελίνα Πάλλα: φωνές, διαίσθηση
Βαγγέλης Σαγρής: πιάνο
Βασίλης Σπανδάγος: προγραμματισμός, synth, πιάνο
Κώστας Σταμάτης: πιάνο


Tracklist:
1. Το Κύκνειο Άσμα
(Horror Vacui, Πάνος Φαρόπουλος)

2. Νεκρές Αναμνήσεις
(Κωσταντίνος Κουσουλός, Πάνος Φαρόπουλος)

3. Εγκέφαλος
(Τάσος Σαγρής)

4. Κρύσταλλοι Μάτια
(Ντέπη Τσάφου, Τζελίνα Πάλλα)

Εγκέφαλος Δύο
(Κωσταντίνος Κουσουλός)

Ακίνητος
(Τάσος Σαγρής)

Δροσοσταλίδα
(Eric Satie Piano, Adapted By - Βαγγέλης Σαγρής)

5. Η Νοσταλγία Ενός Αγγέλου (Η Υπόσχεση)
(Sequenced By - Κωσταντίνος Κουσουλός
Synthesizer, Piano, Sequenced By - Βασίλης Σπανδάγος
Written-By - Βασίλης Σπανδάγος, Κωσταντίνος Κουσουλός)

Download:Horror_Vacui_-_Pothos-Mia_Trilogia_Gia_Ton_Aggelo_1997_.rar


Bonus:

*Τα Χρώματα Της Ίριδας από τη συλλογή From another world vol.1 του fanzine "The Thing" (1995)
*The subterraneans από τη συλλογή Toxic babies in a RNR land 2 (1997)
*Ο Κρεμασμένος (ακυκλοφόρητο)
* Το Φεγγάρι... (ακυκλοφόρητο)

Download:Bonus Vacui

ΠΗΓΗ: http://seidis.blogspot.gr/2010/12/horror-vacui-1997.html

Συμμετοχή στην ταινία Να Μην Ζήσουμε σαν Δούλοι

Συμμετοχή των HORROR VACUI στην ταινία

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

σε σκηνοθεσία Γιάννη Γιουλούντα

Ακούγονται αποσπάσματα από το ακυκλοφόρητο κομμάτι
ΔΙΑΦΑΝΗ ΑΝΟΙΞΗ

πηγή:http://nevivonspluscommedesesclaves.net/spip.php?rubrique12 

Να μην ζήσουμε σαν δούλοι :
"Το "Να μην ζήσουμε σαν δούλοι" είναι ένα σύνθημα που συνοψίζει πολλά. Μέσω αυτού, ο Γιάννης Γιουλούντας έχει κάνει ένα τραγούδι και μια ταινία ώστε η μαρτυρία της αντίστασης και των εναλλακτικών λύσεων που αναπτύσσονται στην Ελλάδα να ταξιδέψει στη Γαλλία και παραπέρα. Πλούσια σε μουσική και συναίσθημα, αυτή η ταινία παρέχει επίσης μια ανάλυση του συνθήματος Να μην ζήσουμε σαν δούλοι αλλά και ενός προβληματισμού που οδηγεί στη δράση και στη διεθνή σύγκλιση των αγώνων. Μια ταινία που κυκλοφορεί ελεύθερα (creative commons). Μία ανάσα φρέσκου αέρα, ενέργειαςκαι αισιοδοξίας."

Γιάννης Γιουλούντας :
Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος ελληνικής καταγωγής, ο Γιάννης Γιουλούντας μελετά την τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και συμμετέχει σε διάφορα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης : Siné-Mensuel, Le Monde Libertaire, La vie est à nous, Politis, Radio Libertaire... Έγραψε διάφορα κείμενα και άρθρα σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου του "Η Ελλάδα, λίκνο ενός άλλου κόσμου », με τον Ραούλ Βανεγκέμ. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το "Πίσω από τις λέξεις" (Εκδόσεις Εξάρχεια). Το "Να μην ζήσουμε σαν δούλοι" είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

TRAILER 2 (Γαλλικά-Ελληνικά) 

Ο Τάσος Σαγρής μιλά για την "Ψύχωση!", τους Horror Vacui και τον Τρόμο του Κενού!

ΠΗΓΗ: http://www.mic.gr/interview.asp?id=44435

Η Τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει αυτόν τον κόσμο. Μπορεί όμως να αλλάξει τους ανθρώπους που θα αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό το θέατρο υπηρετούμε.

Μετά τις Δούλες του Ζαν Ζενέ και το Πεθαίνω Σα Χώρα του Δημήτρη Δημητριάδη, ο χορός του εμπνευστή-μεταφραστή-σκηνοθέτη Τάσου Σαγρή κλείνει με την αυτόμολο Σάρα Κέιν και την αυτοβιωματική της Ψύχωση! [4.48 Psychosis]. Συγκλονισμένοι οι θεατές, μιλάνε για απόλυτη εμπειρία, που δεν είναι απλά μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, αλλά βίωμα αυθεντικό, ατόφιο, μπιο-μασίφ [biomass-if]. Ειδικά και ιδανικά, όταν βιώνεται μέσα σε μαύρο κουτί [BlackBox], με την ηθοποιό Σίσσυ Δουτσίου να απογυμνώνεται ψυχή τε και σώματι, ώστε οι έκπτωτοι βασιλείς -παριστάμενοι θεατές και αβίωτοι βιωτές- να βλέπουν εαυτούς γυμνούς με τα μάτια της ψυχής.

Ο Τάσος Σαγρής κάνει βουτιά στο μέλαν δοχείο του Τρόμου του Κενού ως τη δική του βιωμένη Επιστροφή στο Μέλλον. Η παραπάνω ρήση του για την Τέχνη που υπηρετεί, είναι χαρακτηριστική του τι επακολουθεί και μέλλεται.

- Η Ομάδα Στον Τρόμο του Κενού ήταν συγκοινωνούν δοχείο με τους Horror Vacui;

Οι Horror Vacui ήταν ένα συγκρότημα που σχηματίστηκε το καλοκαίρι του 1990 στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Βικτωρίας και πρωτοεμφανίστηκαν εκείνη την εποχή των καταλήψεων σε συναυλίες κατειλημμένων σχολείων και πανεπιστημίων, στο Αν club στα Εξάρχεια και την Villa Amalias. Το αρχικό σχέδιο ήταν το συγκρότημα να αποτελέσει το έναυσμα για τη δημιουργία μιας κοινότητας πολιτικοποιημένων ριζοσπαστικών καλλιτεχνών και ακτιβιστών με πολύμορφες παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία σχηματίστηκε την ίδια χρονιά η Ομάδα Στον Τρόμο του Κενού η οποία πολύ σύντομα αυτονομήθηκε σα συλλογικότητα από τους Horror Vacui και το 1997, μετά την καταστολή της κατάληψης "Κενό Σπίτι 1" στην Πειραιώς 81 και τη δίκη που επακολούθησε, μετονομάστηκε σε ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ.

Η Ομάδα Στον Τρόμο του Κενού σηματοδοτεί μια νεανική περίοδο πολύ έντονα βιωματική, με βασικό όχημα την ομαδική καθημερινή ποιητική αλητεία και την εκστατική φιλία ανάμεσα σε πάνω από 40 αγόρια και κορίτσια που πέρασαν κατά καιρούς από την ομάδα, μια περίοδο πειραματισμών με τη μουσική, την ποίηση, τις οπτικές τέχνες, την αναρχία, τις ψυχεδελικές ουσίες και την υπερβολική χρήση αλκοόλ, τις πολυγαμικές ερωτικές σχέσεις, τη μητροπολιτική βία, τη rock και τη rave κουλτούρα, τη νύχτα, τα μακρινά ταξίδια, την περιπλάνηση και την πολιτικοποίηση που γίνεται διαρκώς όλο και πιο έντονη μέσα από τη συνεχή παραγωγή εκδηλώσεων της ομάδας στο δημόσιο χώρο, την καθημερινότητα της πλατείας Εξαρχείων, τη συμμετοχή στις αναρχικές διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις με την αστυνομία.

Το Κενό Δίκτυο αποτέλεσε τη φυσική συνέχεια αυτών των εμπειριών και την απόπειρα της χρήσης των άμεσων, βιωματικών εμπειριών της πρώτης περιόδου σε μια πολύ ευρύτερη ομάδα η οποία χρησιμοποιώντας κατά βάση τη λειτουργία του ανοιχτού πολυσυλλεκτικού δικτύου να αποτελέσει ένα μηχανισμό συνεχούς παραγωγής ριζοσπαστικών ιδεών και αντικουλτούρας μέσα στη Μητρόπολη, ο οποίος θα συνδυάζει τη φιλία, τη συμβιωτική ζωή, την καλλιτεχνική έκφραση, τη φιλοσοφία και την πολιτική σκέψη και δράση.

Οι Horror Vacui αποτέλεσαν ένα συγκρότημα που πατούσε σε πολλά μεταίχμια και χάνεται μέσα σε αυτά, στα τέλη του 1998, κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του δεύτερου δίσκου αφήνοντας πίσω πολλές επεισοδιακές συναυλίες και ένα δίσκο σε κυκλοφορία με τίτλο "Μια Τριλογία για τον Άγγελο: ΠΟΘΟΣ" από την ανεξάρτητη εταιρία Fifth Dimension.

Σχηματισμένοι στα τέλη της δεκαετίας τους '80 συνήθως δεν καταγράφονται ως ένα συγκρότημα της πρώιμης ελληνικής dark wave σκηνής παρ' ότι ήταν ένα ύστερο μέρος της. Καθώς διαλύονται πριν το τέλος της δεκαετίας του '90 δεν προλαβαίνουν το hype των 90ς συγκροτημάτων στις αρχές του 2000. Παίζουν ένα ιδιοσυγκρασιακό σκοτεινό ελληνόφωνο 90'ς rock πριν οι μεγάλες εταιρίες αποφασίσουν να κυκλοφορήσουν έναν πακτωλό από ελληνόφωνα συγκροτήματα. Κάνουν αυτο-οργανωμένες παραγωγές και συναυλίες στην εποχή πριν το internet, αφιερώνουν άπειρες ώρες σε πρόβες και κάνουν περιορισμένες αλλά πανάκριβες ηχογραφήσεις πριν οι υπολογιστές ρίξουν το κόστος της ηχογράφησης μουσικής και φέρουν τη μουσική μέσα σε κάθε σπίτι χωρίς την ανάγκη δισκάδικων και εταιριών.

Οι Horror Vacui είναι ένα συγκρότημα που παίζει σκοτεινή θορυβώδη ψυχεδελική dark wave μουσική σε εικαστικά φροντισμένα συναυλιακά περιβάλλοντα ενώ τα μέλη του συγχρόνως συμμετέχουν μαζί με τους υπόλοιπους φίλους από την Ομάδα Στον Τρόμο του Κενού στην οργάνωση των πρώτων παράνομων rave parties, ακούμε techno, trance και ambient, συζητάμε πολύ θεωρία της σύγχρονης τέχνης, πειραματιζόμαστε μαζί με ψυχεδελικές ουσίες, ηλεκτρονικά όργανα, νέες επιδράσεις και περιπετειώδη μουσικά σχέδια που δυστυχώς έμειναν ανολοκλήρωτα και τα περισσότερα από αυτά παρουσιάστηκαν μόνο σε συναυλίες και δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ.
Ήταν ένα ταξίδι που κόπηκε ξαφνικά κυρίως για συναισθηματικούς λόγους καθώς τα αγόρια και τα κορίτσια του γκρουπ ερωτεύθηκαν και χώρισαν μεταξύ τους σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς και ίσως γιατί η περιπλάνηση στη σκοτεινή πλευρά γινόταν κάθε μέρα και πιο επικίνδυνη ψυχολογικά και συναισθηματικά για όλους μας.

Πάντα πιστεύω πως έπρεπε με τους Horror Vacui να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το κύμα της δεκαετίας του '90 και να συνεχίσουμε. Παρ' όλα αυτά μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω ότι αισθάνομαι να είναι αυτός ο ίδιος ηλεκτρισμός που συνεχίζει να με κρατά ακόμα σε μια διαρκή ζωογόνα αγωνία και να παράγει μέσα μου έρωτα για τη ζωή και θέληση για εξέγερση. Όλα αυτά πέρασαν αλλά δεν χάθηκαν, έμειναν για πάντα χαραγμένα μέσα σε όλους όσους τα έζησαν και, σε όσο μου αναλογεί, πήραν νέες μορφές και κατευθύνσεις στην ποίηση, στις σκηνοθετικές δουλειές στο θέατρο, στις συνεχείς καλλιτεχνικές και πολιτικές πρωτοβουλίες και δράσεις του Κενού Δικτύου και τελικά στο σχηματισμό του +Ινστιτούτου [Πειραματικών Τεχνών].

 








 - Γιατί έμεινε ατελής η Τριλογία Για Τον Άγγελο; Μετά τον Πόθο τι θ' ακολουθούσε;

Η αρχική ιδέα ήταν να οργανωθεί το υπάρχον υλικό των τραγουδιών που έπαιζαν οι Horror Vacui στις συναυλίες τους σε μια τριλογία που θα ήταν αφιερωμένη στον Έρωτα-Άγγελο και θα είχε τον τίτλο "Πόθος-Λήθη-Νοσταλγία". Λίγο πριν την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων του δεύτερου δίσκου το συγκρότημα διαλύθηκε αφήνοντας ένα ακυκλοφόρητο υλικό 3 ολοκληρωμένων κομματιών ("Διάφανη Άνοιξη", "Το Φεγγάρι πέφτει απ' το βασίλειό του" και "Ο Κρεμασμένος") τα οποία κάποια στιγμή πρέπει πλέον να βγουν ξανά στην επιφάνεια για τους παλιούς και τους νεότερους φίλους της μπάντας.

Το συγκρότημα διαλύθηκε ξαφνικά, ο ντράμερ Τάσος Σιόντης επέστρεψε στην πατρίδα του, τα Ιωάννινα, ο κιθαρίστας Κωστής Κουσουλός έγινε techno dj-παραγωγός και αργότερα επανεμφανίστηκε στους Spy F & the Zakoulas, η μπασίστρια και ιδρυτικό μέλος της Ομάδας στον Τρόμο του Κενού, Ντέπη Τσάφου, έφυγε για πολλά χρόνια στην underground σκηνή της Βαρκελώνης την εποχή που υπήρχε ακόμα εκεί αυτή η μεγάλη παρέα του Μanu Chao, η οργανίστρια Θάλεια Ιωαννίδη συνέχισε να παίζει σαν dj και εμπνευσμένη μουσικός σε διάφορα σχήματα (Drog_A_Tek, Lost Bodies κ.α.)

Τα κορίτσια του συγκροτήματος όταν ξαναβρέθηκαν μετά από χρόνια έφτιαξαν αυτή την υπέροχη πειραματική kraut-rock μπάντα, τις Μinimaximum Improvision μαζί με την πρώτη κιθαρίστρια των Horror Vacui την Τζελίνα Πάλλα και συνεχίζουν ακόμα συχνές εμφανίσεις.

Εγώ συνέχισα να συμμετέχω στο Κενό Δίκτυο οργανώνοντας καταστάσεις στην Ελλάδα και σε διάφορες άλλες χώρες, ταξίδεψα στην Ινδία, το Νεπάλ, το Μεξικό, την Ευρώπη και την Αμερική πολλές χρονιές για 5 και 6 μήνες κάθε φορά, έπαιξα psychedelic Goa Trance και Space Ambient ως dj Crystal Zero σε πολλές πόλεις αργά μέσα στη νύχτα, κυκλοφόρησα το πρώτο μου βιβλίο ποίησης, "Για την Ανθρώπινη Αγάπη στις Δυτικές Μητροπόλεις", στην Ελλάδα και αργότερα το βιβλίο-σύνθεση συνεντεύξεων-κειμένων και μαρτυριών για την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 "We Are an Image from the Future (The Greek Revolt of Dec.2008)" στην Αμερική από το μεγάλο αναρχικό εκδοτικό οίκο AK Press και στη Γερμανία από τις κινηματικές εκδόσεις Laika μαζί με τον αμερικάνο φίλο και σύντροφο AG Schwartz, με τον οποίο, και μαζί με τη Σίσσυ Δουτσίου, κάναμε περιοδεία σε 40 πόλεις στις ΗΠΑ το 2010 με ομιλίες για την εξέγερση στην Ελλάδα, ποιητικές αναγνώσεις, performances και βιντεοπροβολές.

Το θέατρο και η ενασχόληση μου με τη σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων ήρθε ως μια τελική συμπύκνωση όλων των εμπειριών και των βιωμάτων που απέκτησα μέσα από τη συμμετοχή μου στους Horror Vacui, τη διοργάνωση εφήμερων καταστάσεων και multi media δράσεων ποίησης με την Ομάδα στον Τρόμο του Κενού και το Κενό Δίκτυο και τις γνώσεις που απέκτησα από την συνύπαρξη μου όλα αυτά τα χρόνια στην Ομάδα στον Τρόμο του Κενού με σπουδαίους καλλιτέχνες της underground αθηναϊκής σκηνής όπως ο Θάνος Ευγενίου, ο Παντελής Παντελόπουλος, ο LOFI, o Δημήτρης Εμμανουήλ, ο Άγης Κελπέκης, ο Γιάννης Ραουζαίος, η Maya O Connelly, o Voltnoi, o Electroware κ.α.

Φυσικά, καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η ηλεκτρική ενέργεια αυτής της σπουδαίας νέας ηθοποιού και ποιήτριας Σίσσυς Δουτσίου, της οποίας η επίδραση στα πεπραγμένα της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο τα τελευταία 10 χρόνια είναι καθοριστική.

- Η καλλιτεχνική, φιλοσοφική και πολιτική κοινότητα Κενό Δίκτυο ποιο κενό καλύπτει;

Το Κενό Δίκτυο είναι μια μεγάλη συλλογική περιπέτεια, μια παρέα από φίλους που σχεδιάζουνε, συνωμοτούν και πραγματώνουν τα όνειρα τους μαζί, στο δημόσιο χώρο. Το Κενό Δίκτυο είναι η πνευματική φιλία, η εκστατική συλλογική χαρά, η ανάγκη να εξερευνήσουμε μαζί τα όρια του εαυτού μας, να πολεμήσουμε ενάντια σε κάθε μορφή καταναγκασμού, ενάντια σε όλα αυτά που μας φυλάκισαν σε μια εκβιαστική, μίζερη και αποχαυνωτική καθημερινότητα, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον ώστε μαζί να τελειοποιήσουμε τις προσωπικές μας δημιουργικές και εκφραστικές ιδιαιτερότητες, να ουρλιάξουμε μέσα στο σκοτάδι του κόσμου και να αγωνιστούμε για την ανάδειξη της κριτικής ικανότητας, για την αμφισβήτηση της κυρίαρχης πραγματικότητας, για την ελευθερία και την ισότητα, τον έρωτα και την αγάπη για τη Ζωή, εδώ και τώρα! Σε αυτή τη ζωή υπάρχουν αυτοί που απολαμβάνουν τους καρπούς της τυραννίας και της εκμετάλλευσης που ασκούν προς τους άλλους, αυτοί που ζούνε τη μιζέρια του αγώνα της ατομικής καθημερινής επιβίωσης και αυτοί που οργανώνονται και αγωνίζονται ενάντια στους τυράννους. Εμείς στεκόμαστε ανάμεσα σε αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στους τυράννους.

Στο Κενό Δίκτυο η συμμετοχή είναι αποκλειστικά εθελοντικού χαρακτήρα, δεν υπάρχουν ατομικές αμοιβές ούτε για τους ακτιβιστές, ούτε για τους καλλιτέχνες ή συμμετέχοντες στις δράσεις. Τα πιθανά έσοδα μπαίνουν σε κοινό ταμείο και καλύπτουν ανάγκες εκδηλώσεων και τη συνέχιση των δράσεων της ομάδας.

- Τι είναι και τι κάνει το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών];

Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών (Τhe Institute for Experimental Arts) ξεκίνησε το 2008 και είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών-συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών /συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης Τέχνης, των media και της επικοινωνίας σκοπό έχει την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας /καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.

- Τι κοινό έχουν Oι Δούλες που Πεθαίνουν Σα Χώρα λίγο μετά την Ψύχωση των 4.48; Μεταφράζεις ο ίδιος;

"Οι Δούλες" του Ζαν Ζενέ εξέφρασαν την απέλπιδη προσπάθεια να σκοτώσουμε τα αφεντικά μας, ούρλιαξαν "Να Μη Ζήσουμε Σα Δούλοι", μια φράση που πήγασε από την εξέγερση του 2008, έγινε σύνθημα των διαδηλώσεων ενάντια στην κοινωνική εξαθλίωση που επέβαλλε ο σύγχρονος καπιταλισμός στις ζωές μας. Το έργο "Πεθαίνω Σα Χώρα" είναι ένας δραματικός ύμνος για το σπάσιμο της ανθρώπινης κοινότητας, για τη ζωή που χάσαμε όταν χάσαμε το νόημα της συλλογικής μας ζωής, για το θάνατο της συνύπαρξης, της απλής ανοιχτόκαρδης χειρονομίας, είναι η περιγραφή της κατάρρευσης μιας κοινωνίας. Η "Ψύχωση!" έρχεται σα φυσικό επακόλουθο να περιγράψει την κατάρρευση του υποκειμένου, τη μοναξιά και τη θλίψη που κρύβουμε όλοι μας βαθιά μέσα στους μικρούς και μεγάλους μας φόβους. Τα τρία αυτά έργα αποτελούν σχόλια για την εποχή της κρίσης, έζησαν και ανέπνευσαν μαζί με εμάς μια εποχή όπου οι άνθρωποι γύρω μας έφτασαν άθελα τους ή ηθελημένα, ο καθένας με τον τρόπο του σε κάποιες συνειδητοποιήσεις για τη ζωή, την κοινότητα, την αγάπη, τη συντροφικότητα, την καταπίεση και τον αγώνα για απελευθέρωση.

Μεταφράζω και προσαρμόζω τα κείμενα έτσι ώστε να αναπνέουν τη γλώσσα που μιλάμε σήμερα και να αποκτούν νόημα στον τρόπο που ζούμε εδώ που βρισκόμαστε, βυθίζω τους ήρωες στον τόπο τους και την ιστορία τους και καλώ τους θεατές να περιπλανηθούν στα βάθη του δικού τους ψυχισμού μέσα από τις πράξεις και τα λόγια τραγικών προσώπων και τρομακτικών, σκοτεινών ιστοριών.

- Το "κατάμουτρο" θέατρο της Sarah Kane είναι αυτό που οι παλιότεροι λέγαν "εκ βαθέων";

Ο όρος "in-yer-face theatre" (θέατρο στα μούτρα) είναι ένας αδόκιμος όρος που δόθηκε από τον Βρετανό θεατρικό κριτικό Aleks Sierz για να περιγράψει μια σειρά από θεατρικά έργα της δεκαετίας του '90 στην Αγγλία τα οποία με μια άμεση και επιθετική στάση αποτύπωναν σκληρές σύγχρονες κοινωνικές καταστάσεις. Πηγαίνοντας πολύ πιο πέρα από αυτό, τα έργα της Sarah Kane αποτελούν σπαρακτικά ουρλιαχτά ευαισθησίας σε έναν κόσμο κυνισμού και απάθειας. Η Sarah Kane, επηρεασμένη από τη dark wave σκηνή, τους Joy Division και την ποίηση του Ian Curtis, μιλά στα κείμενα της για την αναζήτηση αγάπης σε έναν απάνθρωπο κόσμο, τη θέληση για ζωή εκεί που η ζωή έχει γίνει μια υπολογιστική μηχανή που παράγει κέρδος και κυριαρχία αναμετράται στα έργα της με την ιστορική και κοινωνική συνθήκη που μας επιβλήθηκε και ψυχικά μας συνθλίβει. Αυτό κάνει τα έργα της τόσο δημοφιλή στην κοινωνία μας σήμερα.

- Ποια η σχέση σου με τον Biomass; Είναι πρωτότυπη η μουσική του για την Ψύχωση!;

Ο Βiomass είναι ένας από τους σημαντικότερους έλληνες μουσικούς της εποχής μας, ένας περφεξιονιστής καλλιτέχνης της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής και του μητροπολιτικού techno, ο οποίος συναντήθηκε μαζί μας μετά από πολλά χρόνια φιλίας για να ντύσει, με το μελαγχολικό σκοτεινό ήχο του, αυτό το σκοτεινό, μελαγχολικό έργο. Η μουσική του που ακούμε στην παράσταση "Ψύχωση!" είναι ένα μοντάζ από ακυκλοφόρητες μουσικές διαμορφωμένο ειδικά για την παράσταση, σπαράγματα από το τέλος μιας σχέσης και κρυφές συνθέσεις που βρήκαν τον τρόπο να ξεγλιστρήσουν στη σκοτεινή αίθουσα. Η θαυμάσια video editor και μόνιμη συνεργάτιδα του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών, Άλκηστις Καφετζή, έδωσε ρυθμό στα βίντεο που σκηνοθέτησα ειδικά για την παράσταση, στις εικόνες και τα συναισθήματα που κατακλύζουν τη σκηνή.

Η μουσική και το video art στις παραστάσεις μου αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο τα κατάβαθα του ψυχισμού μας εκσφενδονίζονται στον αέρα, αποκαλύπτονται στη μεγαλύτερη δυνατή ένταση, δίνουν ώθηση στα εκφραστικά μέσα των ηθοποιών και παράγουν δέος στο θεατή, φέρνουν όλα όσα μένανε κρυφά στην επιφάνεια και αποκαλύπτουν στο δημόσιο χώρο αυτές τις τεράστιες ψυχικές εντάσεις που μας επιβλήθηκε από τους κοινωνικούς κανόνες να κρατάμε μέσα μας.

- Πιστεύεις στην κάθαρση με την αρχαία τραγική σημασία της λέξης;

Πιστεύω πως αυτοί που εκμεταλλεύονται κάθε μέρα τη ζωή μας και απομυζούν κέρδος και εξουσία από τις ελπίδες και τα όνειρα, μάς επέβαλλαν έναν τρόπο να σκεφτόμαστε και έναν τρόπο να ζούμε που μας κρατά φυλακισμένους και ανίκανους να εκφράσουμε όλην αυτήν την απέραντη αγάπη και ομορφιά που κρύβουμε όλοι μας βαθιά μέσα μας. Κάθαρση είναι, σε έναν κόσμο που σου επιβάλλει την αδιαφορία, εσύ τελικά να ενδιαφέρεσαι, να συμμετέχεις, να συμπάσχεις, να νοιάζεσαι, όταν σε έναν κόσμο που επιβάλλει τον ανταγωνισμό εσύ αγκαλιάζεις, φροντίζεις και χαϊδεύεις, αρπάζεις τον άλλον από το χέρι και τρέχετε μαζί κυνηγημένοι από την αστυνομία, κυνηγημένοι από τους φόβους σας, τρέχετε μαζί πολύ μακριά από όλα όσα μας κρατούν καθηλωμένους. Κάθαρση είναι να μην παραδίδεσαι, να μην εθελοτυφλείς, να μην είσαι εθελόδουλος. Πάνω από όλα όμως κάθαρση είναι να τολμάς, να ρισκάρεις, να δοκιμάζεις, να έρχεσαι αντιμέτωπος με όσα ονειρεύεσαι και όσα επιθυμείς τελικά, να πραγματώνεις τα όνειρά σου και να πληρώνεις το τίμημα αυτών που επιθυμούσες και αυτών που αποπειράθηκες. Κάθαρση είναι να είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος, να τελειώνεις το λάθος, να σταματάς ένα λάθος και να ξέρεις τί ήταν λάθος σε αυτό, να μπορείς να συνεχίσεις τον αγώνα εκεί που όλα γύρω σου έχουν καταρρεύσει, να βρίσκεις φως μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι και να μπορείς να βαδίσεις προς τα εκεί.

Η Τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει αυτόν τον κόσμο. Μπορεί όμως να αλλάξει τους ανθρώπους που θα αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό το θέατρο υπηρετούμε. Ένα θέατρο που αποπειράται να δημιουργήσει ιερό δέος με σύγχρονα μέσα και να ωθήσει τους θεατές να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με τον εαυτό τους, την κοινωνία τους, τις νόρμες, τους κανόνες και το καθεστώς που κυβερνά αυτήν την κοινωνία.
Το τραγικό τέλος των ηρώων των παραστάσεών μας θέλουμε να είναι μια νέα αρχή για όλους μας, μια δύναμη για ζωή και ελευθερία για τους συντελεστές και το κοινό των παραστάσεων.
-------------------------------------------------
O 3oς χρόνος παραστάσεων της "Ψύχωσης! [4.48 Psychosis]" συνεχίζεται στη Θεσσαλονίκη, Παρασκευή 23/11 & Σαββάτο 24/11 στις 11μμ και Κυριακή 25/11/2015 στις 9μμ στο θέατρο BlackBox.
Και στην Αθήνα από τη Δευτέρα 23/11 έως την Τρίτη 15/12 στο Θέατρο Παραμυθίας.
Πληροφορίες για την "Ψύχωση!" και το +Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών:
http://theinstitute.info/?p=449

Horror Vacui - Το Κύκνειο Άσμα Live στο Κιάτο

Το Κύκνειο Άσμα και το Υψωνόμαστε Live

ΜΙΑ ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ

ΠΟΘΟΣ 
Περσεφόνη, "φερει αει και παντα φονευει"

TO ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ

HORROR VACUI | ΝΕΚΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

HORROR VACUI | ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

HORROR VACUI | ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ ΜΑΤΙΑ

HORROR VACUI | Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ (Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ)

HORROR VACUI | ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

HORROR VACUI 
Mια Τριλογία Για τον Αγγελο 
ΠΟΘΟΣ
Περσεφόνη, "φερει αει και παντα φονευει"

Τhe Thing form another World Vol.1 | Συλλογή

Sub Collection No2 | Συλλογή

Μια συνέντευξη του Τάσος Σιόντης, ντράμερ του συγκροτήματος, στον Αντρέα Σεϊντή.

Τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που ποτέ δεν γνωρίσαμε, μα τα ακόμα πιο όμορφα είναι αυτά που αγαπήσαμε. Το κύκνειο άσμα μιας γενιάς που ποτέ δεν τόλμησε, είναι τα πράγματα που ποτέ δεν γνώρισε…  Horror Vacui, ο επίλογος μιας τριλογίας που ποτέ δε γνωρίσαμε. Μια συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Τάσος Σιόντης, ντράμερ του συγκροτήματος, στον Αντρέα Σεϊντή, στην ιστιοσελίδα Ελληνική Εναλλακτική Σκηνή http://www.rockap.gr/?p=7303.

 Τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που ποτέ δεν γνωρίσαμε, μα τα ακόμα πιο όμορφα είναι αυτά που αγαπήσαμε. Το κύκνειο άσμα μιας γενιάς που ποτέ δεν τόλμησε, είναι τα πράγματα που ποτέ δεν γνώρισε…  Horror Vacui, ο επίλογος μιας τριλογίας που ποτέ δε γνωρίσαμε. Μια συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Τάσος Σιόντης, ντράμερ του συγκροτήματος, στον Αντρέα Σεϊντή.

Α.Σ. Το «κύκνειο άσμα» που στιγμάτισε μουσικά τους Horror Vacui δεν ήταν τελικά μόνο το ομότιτλο τραγούδι τους αλλά και όλος  ο δίσκος, μιας και ήταν το πρώτο αλλά και τελευταίο έργο τους. Τι οδήγησε τους Horror Vacui  στην διάλυση;

Η μπάντα στην ουσία ποτέ δε διαλύθηκε επίσημα. Λίγο ο στρατός, λίγο οι σπουδές, οι προτεραιότητες που έδινε ο καθένας στη ζωή του μας απομάκρυναν από τους Vacui. Για να μείνει ζωντανή μια μπάντα πρέπει να υπάρχει χρόνος, δέσιμο και ενέργεια. Εμείς μάλλον είχαμε κάνει τον κύκλο μας, περνώντας πολύ όμορφες στιγμές τα χρόνια που ήμασταν μαζί…

Α.Σ. Από πού προήλθε το όνομα της μπάντας και τι σημαίνει «Horror Vacui»;

horror vacui = τρόμος του κενού
Φιλοσοφικά συνδέεται με τον Θιβετιανό βουδισμό. Καλλιτεχνικά σαν κίνημα της αναγέννησης. Ως όρος χρησιμοποιείται σε διάφορους τομείς των τεχνών και των επιστημών. Για εμάς σήμαινε τον τρόμο απέναντι στην κενότητα της καθημερινότητας. Σε κάθε περίπτωση  ο καθένας μπορεί να το αντιλαμβάνεται σαν συναίσθημα με τον δικό του τρόπο.

Α.Σ. Από όσα γνωρίζουμε ξεκινήσατε σαν μια ομάδα ελεύθερης έκφρασης και καταλήξατε  σε ανεξάρτητη προοδευτική μπάντα. Ήταν και αυτός άλλος ένας τρόπος έκφρασης;

Ο τρόπος που εκφραζόμασταν σαν Horror Vacui αντιπροσώπευε τα μελή της μπάντας και μόνο. Στην "ομάδα στον τρόμο του κενού" συμμετείχαν συγκροτήματα ετερόκλητα μουσικά μεταξύ τους,  που εντάσσονταν ιδεολογικά η ακόμη και σε επίπεδο παρέας στο ευρύτερο πλαίσιο της ομάδας. Μέσα απ’ αυτή τη μίξη τα συναυλιακά δρώμενα της ομάδας, προσέφεραν μια  ποικιλομορφία που ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα.

Α.Σ. Από πού αντλούσατε τη θεματολογία των στίχων;

Όλοι οι στίχοι είναι βασισμένοι σε ποίηση του Τάσου Σαγρή, τραγουδιστή και ιδρυτικού μέλους των Vacui και της "ομάδας στον τρόμο του κενού".

Α.Σ. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1993 και κάπως άδοξα έκλεισε ο κύκλος της το 1997 μετά την επανακυκλοφορία του δίσκου σας σε cd και μάλιστα με ένα κομμάτι επιπλέον. Υπάρχει πιθανότητα να δούμε την μπάντα ξανά επί σκηνής;

Ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική σαν Horror Vacui στα τέλη του 1990. Ήταν η έκφραση μιας παρέας 25αρηδων τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους. Προσπαθούμε να κοιτάζουμε μπροστά και να μην έχουμε εμμονές με το παρελθόν μας . Πιστεύω πως αν ξαναβρισκόμασταν πάλι μαζί θα παίζαμε εντελώς διαφορετικές μουσικές. Ακόμη και το υπάρχον υλικό θα το αυτοδιασκευάζαμε, τάση που την είχαμε και όταν παίζαμε άλλωστε. Αυτό που θα 'μενε αναλλοίωτο  είναι η χημεία που είχαμε αναπτύξει μεταξύ μας. Προσωπικά με αφήνει αδιάφορο η μόδα των επανασυνδέσεων… τόπο στα νιάτα!

Α.Σ. Έχουμε δει και 2 τραγούδια εκτός δισκογραφίας που δώσατε σε συλλογές. Πως προέκυψε αυτό;

Στην Ελλάδα έχουν κατά καιρούς κυκλοφορήσει συλλογές διαμάντια. Αισθανόμαστε τυχεροί που συμμετείχαμε σε δυο από αυτές. Την πρώτη είχε επιμεληθεί το fanzine "the thing" και περιλάμβανε μερικά από τα καλύτερα συγκροτήματα της εποχής (ακόμη ανατριχιάζω όταν ακούω το κομμάτι των “Dirty Thoughts”). Η δεύτερη συμμετοχή μας ήταν στη συλλογή του θρυλικού  sub studio στο Παγκράτι, στα υπόγεια του οποίου ζήσαμε απίστευτες στιγμές… Τζαμαρίσματα, παρέες, κραιπάλες αλλά και καβγάδες όταν η μια μπάντα "έτρωγε" την ώρα της άλλης στο προβάδικο (το κομμάτι πάντα "έβγαινε" στο και πέντε!). Γενικά η συμμετοχή σε τέτοιες συλλογές ήταν  μια ευκαιρία να ανεβάσεις τη δημοφιλία σου και να προωθήσεις δείγματα της δουλειάς σου, καθώς οι δισκογραφικές ευκαιρίες ήταν περιορισμένες.

Α.Σ. Τι ακριβώς είναι το «Κενό Δίκτυο»; Πείτε μου δύο λόγια για την δράση του.

Πρόκειται για την ώριμη εξέλιξη της "ομάδας στον τρόμο του κενού" σε πιο global μορφή. Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να ρίξει μια ματιά εδώ: voidnetwork.blogspot.com

Α.Σ. Οι δισκογραφικές εταιρίες έπαιξαν τον δικό τους ρόλο (καλό ή κακό) την δεκαετία του ’90 και επηρέασαν καταστάσεις. Πως ζήσατε την συνεργασία σας με την Fifth Dimension Records;

Όλες οι ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα άφησαν πίσω τους μια τεράστια παρακαταθήκη έτσι ώστε να υπάρχει σήμερα υπόσταση σε αυτό που ονομάζουμε «ανεξάρτητη ελληνική σκηνή». Το άδικο είναι πως δεν έχει καταγραφεί υλικό από μπάντες που έχουν παίξει καταπληκτικές μουσικές και δεν τους άξιζε να λησμονηθούν. Η συνεργασία μας με τη fifth dimension ήταν άψογη, παρά το γεγονός ότι η έδρα της ήταν στην επαρχία (Κιάτο). Δεν υπήρξε καμιά παρέμβαση σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε (παρά τον μετεφηβικό κωλοπαιδισμό που δείξαμε σε κάποιες περιπτώσεις) και τους ευχαριστούμε θερμά για την ευκαιρία που μας έδωσαν. Όλο το concept ήταν δική μας ιδέα και έτσι ακριβώς υλοποιήθηκε. Το project αφορούσε τρεις κυκλοφορίες που θα αποτελούσαν μια τριλογία. Δυστυχώς κυκλοφόρησε μόνο το πρώτο μέρος.

Α.Σ. Τη μουσική τη σκότωσε η απληστία των δισκογραφικών ή το «παράνομο» κατέβασμα (downloading);

Τη μουσική δεν τη σκότωσε τίποτε. Ίσα ίσα πλέον ο καθένας έχει τη δυνατότητα να  προβάλει το υλικό του σε σημείο κορεσμού. Χρόνος να υπάρχει ν' ακούς καινούρια πράγματα. Το εμπόριο και η κερδοφορία της όμως καταστράφηκε ανεπανόρθωτα. Ήταν η εκδίκηση του βινυλίου και ίσως η μόνη περίπτωση στη σύγχρονη ιστορία όπου πολυεθνικές εταιρίες την πάτησαν άσχημα, τουλάχιστον όσο το διαδίκτυο παραμένει στην τωρινή του μορφή. Πιστεύω πάντως πως μέσα από αυτή την εξέλιξη ο όρος album όπως τον ξέραμε έχει πλέον ξεπεραστεί. Θυσιάστηκε στο βωμό του όγκου της πληροφορίας.

Α.Σ. Πως βλέπατε τότε τα πράγματα σε σχέση με το σήμερα; Μουσικά, πολιτικά, ιδεολογικά…

Ήμασταν η τελευταία γενιά που έζησε εν τη γενέσει της μουσικά κινήματα που είχαν κάτι να πουν. Είχαμε πρόσφατες επιρροές και γι’ αυτό το λόγο υπήρχε έντονη μουσική δημιουργική δραστηριότητα. Ο πιτσιρικάς μάθαινε ηλεκτρική κιθάρα και όχι υπολογιστές. Δεν υπήρχε η σημερινή χειραγώγηση και ο κόσμος εκφραζόταν με αγνά αισθήματα, ήταν πιο ελεύθερος, αθώος και ανυποψίαστος και ανταποκρινόταν στα καλέσματα  αυθόρμητα. Το τηλεκοντρόλ και η κατανάλωση δεν έπαιζε τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων και οι επαφές μας ήταν πιο άμεσες και ειλικρινείς. Η σημερινή κυρίαρχη ιδεολογία του παρτάκια αφορούσε πολύ λιγότερο κόσμο και το «σικέ» δεν ήταν lifestyle. Σε 15 χρόνια πάλι μπορεί να μιλάμε για τη σημερινή κοινωνία με τα καλύτερα λόγια σε σχέση με τη μελλοντική. Ελπίζω το επόμενο ξέσπασμα να μην είναι πλιάτσικο και να αναγεννήσει ανθρώπους  συνειδητοποιημένους…

Α.Σ. Αν σας ρωτούσαν, που κατατάσσονται μουσικά οι Horror Vacui, τι θα απαντούσατε;

Έλα μου ντε; Εσύ τι λες;

Α.Σ. Το γεγονός ότι ο ήχος σας δεν ήταν ροκ αλλά σκοτεινός και ψυχεδελικός, έπαιξε ρόλο στα live που πιθανόν δώσατε;

Συναυλιακά ήμασταν αρκετά δραστήριοι. Σε διάστημα 6 χρόνων δώσαμε γύρω στα πενήντα live. Σίγουρα δεν ήμασταν η μπάντα που ο κόσμος θα ερχόταν να μας ακούσει για να χορέψει, αλλά συνήθως ήμασταν πολύ πιο φασαριόζοι από αυτό που βγάζαμε στο studio και αρκετά απρόβλεπτοι. η μουσική μας σε συνδυασμό με την ποίηση του Τάσου δημιουργούσε περίεργες ατμόσφαιρες για τις οποίες δεν ήταν πάντα προετοιμασμένο το κοινό και οι αντιδράσεις ήταν είτε εγκωμιαστικές είτε απαξιωτικές, μ'αρέσει η δε μ'αρέσει!

Α.Σ. Πως υποστηρίζατε τα live στην εποχή σας;

Πολύ τρέξιμο γι' αυτά που στήναμε μονοί μας. Μέσα δεν μπήκαμε ποτέ. Ούτε λεφτά βγάλαμε φυσικά κάτι που δεν ήταν κι ο σκοπός μας. Δίναμε σημασία στο να στήσουμε ατμόσφαιρες με στοιχειώδη μέσα στα οποία όμως υποβοηθούσαν άνθρωποι με ανεπτυγμένο καλλιτεχνικό ένστικτο (βλ. ομάδα στον τρόμο του κενού). Συναυλιακοί χώροι λίγοι, με βασικότερους  το ΡΟΔΟΝ και το Αν club. Φεστιβάλ και διοργανώσεις όμως πολλές. Το σημαντικότερο για μας ήταν πως υπήρχε κοινό που στήριζε τα συγκροτήματα, υπήρχε πιο οργανωμένη κοινότητα. Βασικό μέσω προώθησης ήταν τα flyers η πλειοψηφία των οποίων  ήταν εξαιρετικές δουλειές φίλων. Μόνιμο πρόβλημα στις μέρες μας ήταν ο ανεπαρκής ήχος.

Α.Σ. Στις μέρες μας βλέπουμε την αυτοοργάνωση και το «κίνημα» του κάντο μόνος σου (d.i.y.) να δίνει φωνή σε ανεξάρτητες μπάντες και να κρατάει την underground σκηνή ζωντανή. Τι γνώμη έχετε πάνω σε αυτό;

Θετικότατη! Αρκεί να μη βγάζει ο ένας τα μάτια του άλλου… Η ισχύς εν τη ενώσει.

Α.Σ. Μάθαμε ότι υπάρχουν ηχογραφημένα  σας κομμάτια που ήταν να μπουν στον επερχόμενο 10ιντσο  δίσκο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Ποιοι ήταν οι λόγοι αυτοί;

Ήταν μια εσφαλμένη τακτική marketing… Χωρίς πλάκα, νομίζω ότι η απάντηση στο πρώτο σου ερώτημα καλύπτει και το παραπάνω. Είναι κρίμα πάντως γιατί το υλικό που είχαμε ήταν  αξιόλογο, πιο ώριμο και εξελικτικό σε σχέση με την πρώτη μας δουλειά.

Α.Σ. Αν αύριο σας ζητούσε μια πολυεθνική εταιρία να της δώσετε το υλικό σας να το κυκλοφορήσει θα το κάνατε;

No way!
Προτιμούμε να μας ακούει ο λύκος παρά τα πρόβατα στο μαντρί. Άσε που θα μπαίνανε και μέσα...

Α.Σ. Υπάρχει περίπτωση αυτό το ακυκλοφόρητο υλικό δηλαδή τα άλλα 2 μέρη του project να δουν το φώς της δημοσιότητας;

Δε νομίζω, το υλικό είναι ημιτελές… Φαντάσου πως κάποια κομμάτια έχουν χαθεί! Από τη στιγμή που η μπάντα είναι ανενεργή εδώ και 14 χρόνια δεν πιστεύω πως έχει κάποιο νόημα να κυκλοφορήσει ένας δίσκος φάντασμα. Παρόλα αυτά για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να ρίξει μια ματιά εδώ : http://soundcloud.com/siontistas/kremasmenos

Α.Σ. Στην Ελλάδα μόνο νεκρός περνάς στην «αθανασία». Πιστεύετε ότι μετά από τόσα χρόνια ήρθε επιτέλους η στιγμή να αναγνωρίσει ο κόσμος το σημαντικό έργο που αφήσατε πίσω;

Δεν αισθανόμαστε αδικημένοι. θεωρούμε τους εαυτούς μας από τους τυχερούς για τα ελληνικά δεδομένα και αυτά που ζήσαμε σαν Horror Vacui μοναδικές εμπειρίες ζωής. Τα εύσημα ανήκουν σε σας, που αφιλόκερδα και με αποκλειστικό γνώμονα το μεράκι και την αγάπη σας για τη μουσική ,  δεν αφήνετε τις ταπεινές προσπάθειες των εγχώριων μουσικών σχημάτων να ισοπεδωθούν από το μαζικό σκουπιδαριό. Να' στε πάντα καλά.

HORROR VACUI

Οι Horror Vacui ήταν ένα συγκρότημα που έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την ελληνική δισκογραφία, αφήνοντας όμως πίσω του μία από τις πιο αξιόλογες δουλειές της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής. Δημιουργήθηκαν το 1993 και έκαναν κάποιες συναυλίες μέσα στην χρονιά. Tο 1994 κυκλοφόρησαν τον πρώτο και δίσκο τους, ένα mini lp «Μια τριλογία για τον άγγελο -ΠΟΘΟΣ» από την Fifth Dimension, που περιείχε τέσσερα κομμάτια, με το «Κύκνειο άσμα» να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου, και να ακολουθούν οι σκοτεινές «Νεκρές Αναμνήσεις», ο δυναμικός «Εγκέφαλος» και το ατμοσφαιρικό «Κρύσταλλοι μάτια-Εγκέφαλος δύο- Ακίνητος- Δροσοσταλίδα». Στίχοι ποιητικοί, πεσιμιστικοί, σκοτεινοί και μουσική που περιφερόταν σε σκοτεινά μονοπάτια του 'Dark Rock'. Το 1995 συμμετείχαν στις συλλογές "The Thing From Another World Vol.1" του φάνζιν "The Thing" το '95 με το τραγούδι τους «Τα χρώματα της Ίριδας» και το 1997 στη συλλογή "Sub Collection No 2" της "DRG Records" με το τραγούδι "The Subterraneans". Το 1997 επανακυκλοφορεί ο δίσκος τους σε cd με την προσθήκη ενός ακόμα κομματιού «Η νοσταλγία ενός αγγέλου (Η υπόσχεση)». Μετά από κάποιο καιρό διαλύθηκαν. Παρόλο που δεν ήταν μεγάλο το διάστημα που υπήρξαν σαν μπάντα, θεωρούνται ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα για την ελληνική σκοτεινή σκηνή και το κομμάτι τους 'Κύκνειο άσμα' ένα από τα διαμάντια της ελληνική rock.

Οι Horror Vacui ήταν:

Τάσος Σαγρής: φωνή, λέξεις, ακ. κιθάρα
Κωνσταντίνος Κουσουλός: κιθάρες
Θάλεια Ιωαννίδου: όργανο
Ντέπη Τσάφου: μπάσο
Τάσος Σιόντης: τύμπανα
Τζελινα Παλλα: φωνές, διαίσθηση
Βαγγέλης Σαγρής: πιάνο
Βασίλης Σπανδάγος: προγραμματισμός, synth, πιάνο
Κώστας Σταμάτης: πιάνο